Babyboomers opgelet! Generaties Y en Z komen links en rechts van u aanschuiven aan de tafel in de boardroom waar u tot voor kort vooral met generatiegenoten verkeerde. Hoogstens telde uw gezelschap een enkele X-er of pragmaticus (of misschien een pragmatica, u wilt toch ook aan uw genderdiversiteit werken…).

In het huidige tijdsgewricht zou het niet alleen verstandig zijn om tot een betere generatiemix te komen, maar zelfs noodzakelijk. De combinatie van ontwrichtende ontwikkelingen laat zich eerder vroeger dan later voelen en daar dient ook in de boardroom tijdig, dat wil zeggen: pro-actief, op ingespeeld te worden. Hiervoor is kennis van en vertrouwdheid met thema’s als ICT, duurzaamheid, interactieve marketing en moderne opvattingen over human resources noodzakelijk. Jongere generaties hebben een natuurlijke aansluiting bij genoemde thema’s, terwijl eerdere generaties zich minder vertrouwd of zelfs oncomfortabel voelen daarbij.

Een zeer ervaren toezichthouder schetste onlangs op zijn eigen, onnavolgbare wijze het belang van het samenstellen van (toezichthouder-)teams als volgt: “Ik heb in de loop van de tijd ontdekt dat je werkzame mensenlevens eigenlijk grofweg kunt verdelen in drie categorieën. Tot ongeveer 30 jaar: leren, tussen 30 en 50 jaar: vechten en boven 50 jaar: wijs geworden. Vanuit deze drie fases en typeringen stel ik graag teams samen en probeer ik een evenwichtige, zinvolle teamverdeling te bouwen en vooral ook te houden. In mijn ogen heeft ieder goed werkend team zo’n beetje een verhouding 25/50/25% van leerders, vechters en wijsgewordenen.”[1]

Mijn pleidooi zou zijn om de mengverhouding in ieder geval een punt van aandacht te maken en het op gezette tijden te gaan bespreken. Wat de ideale mengverhouding is, zal afhangen van de situatie en de organisatie. Als de wijzere, door lange ervaring gelouterden openstaan voor de frisse blik en de eigentijdse kennis van jongere generaties dan kan er een compleet en gebalanceerd team ontstaan dat is berekend op de immer snel veranderende opgaven. Het is voor oudere generatiegenoten onhaalbaar om zich snel genoeg voldoende kennis eigen te maken van de exponentieel veranderende ontwikkelingen. Dat is wat digital natives kunnen brengen op bijvoorbeeld het gebied van ICT ten opzichte van digibeten. Omgekeerd kunnen (en moeten!) jongeren leren dat rust, weloverwogen besluitvorming, timing en luistervaardigheid belangrijke eigenschappen zijn om goed toezicht te kunnen houden. Dit vergt oefening, over en weer. Een open, lerende houding is wat een toezichthouder, ongeacht leeftijd, in ieder geval van zichzelf en zijn teamgenoten moet vergen. Wat is bij u de ideale mengverhouding tussen generaties in de bestuurskamer en hoe gaat u die realiseren?

[1] Het citaat is afkomstig van Abel Slippens. De term ‘vechters’ zou niet de mijne zijn, want komt erg martiaal over, maar ik begrijp wat hij ermee bedoelt.