Qua governance leven we in het 'papierentijdperk'. Er is een wens alles op en uit te schrijven. Dan is het toch vreemd dat iets heel wezenlijks een onbeschreven blad blijft: de rechtsrelatie tussen de rechtspersoon en de toezichthouder. De Overeenkomst van Opdracht komt veelal mondeling tot stand. Bewust? Of is er onvoldoende besef van de duale band tussen toezichthouder/commissaris en rechtspersoon?